Demokrasinin örgütlü toplum olduğunu söylemeye ve anlatmaya çalıştık ama oda herhalde yanlış anlaşıldı.
Bizler topumu örgütlemeden önce öfkeyi örgütledik.
* * *
Her şeye öfkelendik, kavga etmeyi, yüksek sesle ve öfke ile konuşmayı çözüm sandık, kendimizi ve beraber olduğumuz insanları yorduk.
Dünyayı kendimize zehir ettik.
* * *
Başvurduğumuz Öfkeyi prim yapıyor sandık.
Belki zaman zaman primde yaptı.
Toplumun ve kişilerin en iyi anladığı dilin öfke olduğunu sandık.
Öfkeyi yaşam biçimi haline soktuk.
* * *
Ülkemizde, öfkenin örgütlenmesini ve onu örgütleyenlerin sevildiğini sandık.
En küçük sorunlarda bile çocuklarımıza kızdık, eşimize kızdık, komşularımıza kızdık, bırakın muhaliflerimizi, aynı şeyleri düşündüğümüz insanlara da kızdık.
Konuşmadık, sadece öfkelendik ve bunu çözüm sandık.
* * *
Öfkenin, canlıların güçsüz kaldığında, çaresiz kaldığında başvurduğu en ilkel yollardan birisi olduğunu anlayamadık.
Öfkenin örgütlenmesi, kolay olduğu için, emek istemediği için, taraftar bulduğunu göremedik.
* * *
Öfkenin en çok çalışma alanı bulabildiği yerlerden birisi de siyaset oldu.
Salı günleri partilerin gurup toplantılarında, bunun en canlı örneklerini görüyoruz.
Sırf bu nedenle Salı akşamları içimden televizyon seyretmek gelmiyor.
* * *
Siyasilerimiz birbirlerine saldırdı.
Bir birlerine, ağza alınmayacak şeyleri söylediler.
Seviyeyi iyice düşürdüler, bunu siyaset sandık.
Oysa sadece öfkeyi örgütledik.
* * *
Ülke sorunlarının nedenlerini araştırmadık,
Sorunların çözümü için çalışmadık.
Proje hazırlamayı zaman kaybı olarak gördük, her şeyi öfkelenerek çözeceğimizi sandık.
Çünkü öfkenin örgütlenmesi, bilgi gerektirmedi, fazla emek istemedi.
Yüksek sesle, rakiplerimize çok şey söylemeyi başarı saydık. * * *
Okullarımızda çocuklarımıza, Matematik, Fizik, Kimya gibi dersleri öğretmeden önce, birbirleri ile nasıl anlaşacaklarını, birbirleri ile nasıl tartışacaklarını öğretseydik, yan yana gelip nasıl örgütleneceklerini öğretseydik, Öfkenin örgütlenmesinin yaygınlaşmasını önleyebilirdik.
* * *
Biraz sabır, çok az hoş görü ve azıcık sevgi, öfkenin örgütlenmesini önleyecek ve bizlerin, daha az yorulduğu bir dünya yaratmamıza yardımcı olacaktır.